Wehikuł czasu

Gra ma ok.10 części. Nie ma dodatkowych zasad, trzeba po prostu wybierać, do którego paragrafu chce się przejść.
Każda część ma ponad 120 stron.

Osobiście kompletnie nie przypadła mi ta seria do gustu (zacząłem chyba 4 części, żadnej nie ukończyłem). Typowo edukacyjna pozycja dla młodszych. Ani tam akcji, ani nic, co mogłoby mnie zaciekawić. Mógłbym ją polecić osobom młodszym chcącym zacząć przygodę z paragrafówkami od czegoś naprawdę prostego.

Wydane w Polsce gry z seri "Wechikuł czasu":

Wehikuł Czasu I: W poszukiwaniu króla Artura
Wehikuł Czasu II: Ostrze Gilotyny
Wehikuł Czasu III: Tajemnica Atlantydy
Wehikuł Czasu IV: Pierścienie Saturna
Wehikuł Czasu V: Na tropie miast ze złota
Wehikuł Czasu VI: Piracki Rejs
Wehikuł Czasu VII: W poszukiwaniu źródeł Nilu

3 następne cześci miały zostać wydane ale nie były Crying or Very sad

Ostatnio zmieniony przez jaczu dnia Nie 21:13, 17 Lut 2008, w całości zmieniany 2 razy

Udalo mi sie zdobyc "Rycerzy krola Artura" - kosztowalo mnie to jakies 3 zl Wink

a egzemplarz pozbawiony byl jednej, ale oczywiscie waznej strony (panie Murphy, pan nam powie o tym cos wiecej...) . Jak zauwazyl Recoil, gra/ksiazka spelnia glownie funkcje edukacyjne - w zasadzie wiecej tam faktow/ciekawostek historycznych niz rozgrywki jako takiej. Na poczatku gry wybieramy jeden z dwoch przedmiotow (bodajze kostke cukru lub kromke chleba, ale moge sie mylic) i ruszamy w podroz. Gra polega na czytaniu dlugich paragrafow, po czym podejciu decyzji - zwykle wskazaniu "celu" dalszej podrozy wehikulem. Niekiedy przy wyborze pomagaja nam przygotowane przez autorow wskazowki.

Gre bardzo chetnie polecilbym dzieciom, aczkolwiek nie wiem, jakim. Owszem, podrozowanie przez kartki tej cienkiej ksiazeczki wzbogaca o wiedze historyczna... ale nie wiem, czy dziecko - nawet to interesujace sie historia - nie zostanie przytloczone szczegolowoscia wydarzen. W "Rycerzach krola Artura" mowa jest owszem i o wiekszych wydarzeniach (np. podbicie Brytanii przez Rzymian), ale duzo jest tez faktow dla pasjonatow danego okresu... Ciezko mi wyczuc, jak zareaguje dziecko. Chyba najlepiej sprawdzic samemu Smile

Wydaje mi się że te książeczki poprostu dobrze "odmóżdżają" po cieżkim dniu pracy. Napewno nie należy się po nich spodziewać jakiś walk z potworami, rzutów kostkami w celu określenia odległości czegoś od czegoś. To porostu zabawne książeczki dla osób w każdym wieku (tak mi się wydaje) dobre aby coś poczytać w autobusie/tramwaju/metrze*
*niepotrzebne skreślić Smile

Wiem, że to może dziwne, że bronię tej serii gier (mam w końcu 23 lata), ale od niej zaczeła się moja przygoda z paragrafówkami więc dażę ją dużym sentymentem.

Ostatnio zmieniony przez jaczu dnia Sob 22:15, 23 Lut 2008, w całości zmieniany 1 raz

A no właśnie. Z tego względu ja będę bronił "Dreszcza" mimo, że idealny nie jest. A wracając do "Wehikułu", to był to okres, kiedy już sporą ilość paragrafówek zaliczyłem, i właściwie szukałem czegokolwiek do grania. Wtedy koleżanka (która nie miała pojęcia co to w ogóle jest) podrzuciła mi ze 2 "tomy". No i tu jest problem, że miałem juz do czynienia z naprawdę ciekawymi grami, a tu nagle dostaję coś tak ubogiego (mam na myśli nie tyle treści, co mechanikę, której właściwie tu brak). Po prostu sie rozczarowałem. Spodziewałem się czegoś więcej.

Zaczałłm chyba cztery części i żadnej nie ukonczyłem. Nie wciągneły mnie jakos. Nie to, co Wojownik Autostrady - poprostu kultowy klasyk.
zgadzam sie, że jest to pozycja dobra dla dzieci

Osobiście nie grałem jednak myślę, iż to dowód na wielofunkcyjność paragrafówek. Nie tylko bawią ale i uczą Wink

Taka gra mogłaby posłużyć jako pomoc naukowa np. w szkole podstawowej. Dzieciaki nauczyłyby się czegoś i przy okazji miały pierwszy kontakt z paragrafami, być może co poniektóre dałyby się wciągnąć w piękny, paragrafowy półświatek Very Happy

Mam cztery części. Cóż, niby niczego sobie ale... nuda! Ta skrajna liniowość doprowadza do głębokiego wetchnięcia na myśl że by wydać odpowiednią ocenę należy przejść całą.

Jest to moim zdaniem raczej coś, co może przekonać nowych ludzi do paragrafówek, bez rzucania od razu na głęboką wodę. Z drugiej strony tak uboga pozycja jaką niewątpliwie jest WC (ups, skrót przypadkowy Wink

) może równie dobrze kompletnie zniechęcić swoją właśnie liniowością i prostotą. Ciężko tu określić do kogo mogłoby to trafić. Do dzieci - na pewno, w końcu to coś nowego, ciekawego, nie tylko czytanie ale wczuwanie się. Do (na przykład) fantastów czy RPGowców kompletnie nie, bo brakuje tam klimatu, powagi, mechaniki. Właściwie WC to (mimo swej popularności, której fenomenu właściwie nie rozumiem) jest w świecie paragrafówek takim piątym kołem u wozu. Ciąży, zawadza, a jednak czasem jest z niej pożytek.

	Cytat:
	mimo swej popularności, której fenomenu właściwie nie rozumiem

Części więcej niż "Mody na sukces" i duży nakład. Tylko tyle.

Dziś zakupiłem część I, II, V, VI, VII, więc będę miał okazję zapoznać się z wehikułem. Zobaczę cóż to za twór kiedy tylko znajdę nieco czasu. Chocian nie spodziewam się zbyt wiele.

I słusznie. Jesteś starym (sorry Wink

) wyjadaczem, więc to będzie tak, jakbyś przeczytał najpierw Władcę Pierścieni a potem Hobbita. Traktowałbym to raczej jako ciekawostkę, lub po prostu mało znaczący element kolekcji. Niemniej życzę jaknajwięcej frajdy Wink

Ja zacząłem od "poszukiwań źródeł nilu" swoją przygodę z paragrafówkami (wypożyczyłem ją z biblioteki). Wtedy bardzo mi się podobała, bo nie miałem z czym jej porównywać. Dzisiaj pewnie moje wrażenia byłyby nieco gorsze, bo dostrzegłem takie wady jak np. straszna liniowość ( jedno zakończenie, dwie drogi do niego).
Mimo to, gierka jest całkiem niezła i nie rozumiem, dlaczego wszyscy tak po niej jeżdżą.

Bo (jak sam zauważyłeś) jest liniowa, prosta, infantylna i generalnie do grona paragrafówek należy tylko dlatego, że jest kilka momentów, w których mamy jakiś wybór. To najbardziej prymitywna paragrafówka na rynku.